- Dewiza biskupia: Dominus illuminatio mea et salus mea (Pan światłem i zbawieniem moim)
- urodzony: 12.10.1961 Człuchów
- święcenia prezbiteratu: 17.10.1986 Stargard Szczeciński
- święcenia biskupie: 21.12.2013 Przemyśl
- 7 listopada 2015 mianowany przez Ojca Świętego Arcybiskupem i Metropolitą Przemysko-Warszawskim
- 19 grudnia 2015 Ksiądz Arcybiskup Eugeniusz Popowicz odbył ingres do Soboru Świętego Jana Chrzciciela obejmując tym samym urząd Metropolity Przemysko – Warszawskiego
Eugeniusz Popowicz – arcybiskup, metropolita przemysko-warszawski Kościoła Greckokatolickiego w Polsce. Urodził się 12 października 1961 r. w Człuchowie (woj. pomorskie). Studia teologiczne odbył w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie. Dnia 14 października 1986 r. otrzymał święcenia diakonatu, a 17 października tego samego roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk abpa Mirosława Marusyna.
Po święceniach ks. Popowicz był wikariuszem w parafii Pasłęk i Elbląg. Po dwóch latach został skierowany na studia z zakresu wschodniego prawa kanonicznego w Instytucie Wschodnim w Rzymie (Pontificio Istituto Orientale), gdzie w 1993 r. uzyskał stopień doktora.
Po zakończeniu specjalizacji, na prośbę kard. Mirosława Lubacziwskiego, ks. Popowicz został skierowany do pracy na Ukrainie. Pracował w Metropolitalnym Sądzie Kościelnym, gdzie pełnił funkcję wikariusza sądowego. Jednocześnie wykładał w Seminarium Duchownym we Lwowie, Tarnopolu i we Lwowskiej Akademii Teologicznej.
W 1995 r. ks. mitrat dr Eugeniusz Mirosław Popowicz został mianowany proboszczem parafii greckokatolickich w Górowie Iławeckim i Lelkowie. Rok później, po nominacji ks. mitrata Teodora Majkowicza na biskupa diecezjalnego nowo utworzonej diecezji wrocławsko-gdańskiej, powierzono mu obowiązki proboszcza parafii katedralnej w Przemyślu i wikariusza generalnego archidiecezji przemysko-warszawskiej, obejmującej teren wschodniej części kraju od Wisły.
Ojciec Święty Franciszek 4 listopada 2013 r. mianował ks. mitrata dr. Eugeniusza Mirosława Popowicza biskupem pomocniczym archidiecezji przemysko-warszawskiej, przydzielając mu stolicę tytularną Orreacelia. Jego chirotonia biskupia (konsekracja) miała miejsce w archikatedrze greckokatolickiej pw. św. Jana Chrzciciela w Przemyślu 21 grudnia 2013 r. Uroczystościom przewodniczył zwierzchnik Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego patriarcha Światosław Szewczuk. Dewizą biskupią bp. Popowicza są słowa: Dominus illuminatio mea et salus mea (Pan światłem i zbawieniem moim).
Dnia 7 listopada br. Ojciec Święty Franciszek przyjął rezygnację abp. Jana Martyniaka z posługi arcybiskupa metropolity przemysko-warszawskiego obrządku greckokatolickiego i mianował arcybiskupem metropolitą przemysko-warszawskim bp. Eugeniusza Mirosława Popowicza.
Довідка про герб архиєпископа Євгена (Поповича) Митрополита Перемисько-Варшавської Арихиєпархії
4 листопада 2013 року Папа Франциск іменував о. митрата Євгена Поповича титулярним Єпископом Горрецелія та водночас призначив Єпископом-помічником Перемисько-Варшавської Архиєпархії. Новопоставлений владика за свій девіз прийняв слова 26 (27) псалму “Гдь просвѣщенїе мое и спаситель мой, кого убоюся”, український переклад: “Господь — моє світло й моє спасіння: кого маю боятись?”.
Для потреб єпископського служіння, владика Євген прийняв герб, якого геральдичний опис тут подається:
• Гербовий щит розділений на три поля.
• На верхньому правому полі, золотого кольору, знаходиться геральдична фігура червоного Єрусалимського хреста, що символізує п’ять Христових ран, також Христа і його чотирьох євангелістів, але й п’ятьох патріархів.
• На верхньому лівому полі, золотого кольору, знаходиться геральдична фігура мушлі морського молюска (українською: морського гребінця), червоного кольору, що символізує покровителя паломників, апостола св. Якова Старшого, Зеведеєвого сина.
• На нижньому, червоному полі, на білому сувої, представлено зразки букв кириличного алфавіту, що символізують апостолів слов’ян, святих Кирила і Методія.
• Над гербовим щитом, у центрі, зображена єпископська митра, з її правого боку знаходиться єпископський жезл, а з лівого — хрест, як прийнято у геральдичних нормах для єпископів візантійського обряду.
• Під гербовим щитом, на стрічці, церковно-слов’янською мовою виписаний девіз: “Гдь просвѣщенїе мое и спаситель мой, кого убоюся” (В.П.)
