СПЕЦІАЛЬНИЙ ВИПУСК ПЕРЕМИСЬКИХ АРХИЄПАРХІАЛЬНИХ ВІДОМОСТЕЙ

СПЕЦІАЛЬНИЙ ВИПУСК ПЕРЕМИСЬКИХ АРХИЄПАРХІАЛЬНИХ ВІДОМОСТЕЙ

Ukazał się specjalny 29 numer „Peremyśkych Archyjeparchijalnych Widomostej” za 2021 rok, z polskim przekładem Instrukcji o zastosowaniu przepisów liturgicznych Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich, przygotowanej przez Kongregację Kościołów Wschodnich i wydanej po włosku w 1996 r. Tłumaczenie i opracowanie redakcyjne przygotowali ks. Grzegorz Kotala i ks. Leszek Adamowicz, w konsultacji z ks. Bogdanem Pańczakiem.

Wydanie poprzedza przedmowa Metropolity Eugeniusz Popowicza, którą tu w pełni przytaczamy:

Historia, tradycje i rozliczne instytucje kościelne wspaniale świadczą o tym, jak bardzo Kościoły Wschodnie są zasłużone dla Kościoła powszechnego – mówi dekret Soboru Watykańskiego II o Katolickich Kościołach Wschodnich. Ten sam dokument dalej stwierdza: Niech wszyscy chrześcijanie wschodni wiedzą i będą przekonani o tym, że zawsze mogą i powinni zachowywać swoje zgodne z prawem obrządki liturgiczne i swoje przepisy oraz że zmiany powinny być wprowadzane jedynie na drodze własnego organicznego rozwoju. To wszystko zatem powinno być przez samych chrześcijan wschodnich bardzo ściśle zachowywane; winni też oni w tych sprawach zdobywać coraz większą wiedzę i doskonalszą praktykę (DKW, 6).

Fala entuzjazmu, wywołana Soborem Watykańskim II wniosła w życie Kościoła prawdziwą wiosnę, tak że wszystkie Kościoły lokalne, włączając te wschodnie, wzbudziły w sobie wielkie pragnienie odnowy i oczyszczenia. Owo pragnienie, po długim i wyczerpującym przygotowaniu, znalazło swój konkretny wyraz w wydanym w 1990 roku Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich.

Na tym jednak nie zakończyła się odnowa Kościołów Wschodnich, był to raczej jej początek. Ujawniła się bowiem potrzeba ujęcia niektórych rzeczywistości w sposób bardziej konkretny i praktyczny, ponieważ – jak to wyraził Sobór – nie chodzi tylko o zachowanie przepisów rytów liturgicznych, ale o sposób życia, który obejmowałby własną dyscyplinę, duchowość oraz refleksję teologiczną. Dlatego Kongregacja Kościołów Wschodnich wydała jeszcze inny dokument – Instrukcję o zastosowaniu przepisów liturgicznych Kodeksu Kanonów Kościołów Wschodnich. Instrukcja ta daje możliwość lepszego zrozumienia przepisów Kodeksu oraz pomaga we właściwym wprowadzeniu ich w życie. W tym duchu ukazuje główne aspekty wschodniego charakteru, duchowości i dyscypliny, a także stara się usunąć naleciałości, które przez lata, z winy bądź to samych chrześcijan wschodnich, albo na skutek różnych okoliczności, przysłonił drogocenne dziedzictwo, które powinno zajaśnieć swym naturalnym pięknem.

Z radością zatem publikujemy przekład tej Instrukcji na język polski – język kraju, w którym chrześcijańska tradycja zapuściła głębokie korzenie, gdzie od wieków żyją razem chrześcijanie tradycji łacińskiej, bizantyjsko-ukraińskiej, bizantyjsko-słowiańskiej i ormiańskiej. Takie współżycie domaga się wzajemnego poznania, które potem będzie też źródłem wzajemnego poszanowania. W przeszłości bowiem wiele uprzedzeń, podejrzeń czy nawet wrogich postaw, miało swoje źródło w niewystarczającej znajomości albo wręcz całkowitej ignorancji. Możność poznania, którą obdarzył nas Stwórca, nie jest tylko darem, ale i zadaniem. Dzięki poznaniu rzeczy i ich wzajemnych relacji, otwierają się nam horyzonty, które czynią nas wewnętrznie bogatszymi, a ostatecznie i szczęśliwszymi, bo – jak mówi Pismo – szczęśliwy, kto mądrość osiągnął, mąż, który nabył rozwagi (Prz 3,13).

Niech polskie tłumaczenie Instrukcji, opublikowane w 25 rocznicę jej ogłoszenia i tuż po trzechsetnej rocznicy Synodu Zamojskiego, pomoże wszystkim, którzy chcą poznać Kościół, Mistyczne Ciało Chrystusa, w całej Jego pełni i pięknie, i tak, by się spełniło pragnienie ojców Soboru.

Print this pageEmail this to someoneShare on Facebook0Share on Google+0Tweet about this on Twitter0Pin on Pinterest0Share on LinkedIn0Share on VK