«Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą».

«Powiadam wam: Jeśli ci umilkną, kamienie wołać będą».

W dniach 20-21 sierpnia 2016r. ziemia lubaczowska przez kamienie, krzyże bruśnieńskie, miejsca kultu Jezuza Chrystusa i Matki Bożej, kolejny raz zaczęła przemawiać do swych dzieci rozrzuconych po zachodniej części Polski, Europie i Ukrainie. To właśnie tutaj do ziemi swoich przodków, przybyli potomkowie wysiedleńców lat 40-tych XX wieku, aby pokłonić się Werchrackiej Bogurodzicy, uczestniczyć we wspólnej Mszy Św., w schowanej głęboko w leśnej gęstwinie kaplicy w Lublińcu Starym. Pątnicy modlili się również na mogiłach w Lublińcu Starym, Żukowie, Gorajcu, Nowym Siole, Werchracie, Radrużu, – miejscach symbolicznych ukraińskiej martyrologii ziemi lubaczowskiej.

20 sierpnia w werchrackiej Buczynie i Manasterzu oddano cześć Przenajświętszej Bogurodzicy, która objawiła się cudownie w tych miejscach w XVI w. W 1810r. cudowna ikona, która się tam znajdowała została przeniesiona do klasztoru w Krechowie. Od tamtego momentu jest ona znana jako „Krechowska Ikona Matki Bożej”.

To już po raz 23 po wysiedleniu, liczne grupy wiernych przyjeżdżają w te miejsca, aby wypraszać wszelkich łask u Bożej Rodzicielki. Tegorocznym uroczystościom przewodniczył biskup Piotr Kryk – Egzarcha Niemiec i Skandynawii dla Grekokatolików. Ze słowem zwrócił się on do ponad trzystu wiernych. W koncelebrze uczestniczyli: ks. Piotr Pawliszcze, ks. Arkadiusz Trochanowski, ks. proboszcz Jan Tarapacki, ks. Wasyl Momochod, ks. Mychajło Jacyszyn i ks. Paweł Rohuń. Organizatorem uroczystości był proboszcz – ks. Jan Tarapacki.

 

Print this pageEmail this to someoneShare on Facebook0Share on Google+0Tweet about this on Twitter0Pin on Pinterest0Share on LinkedIn0Share on VK