25 listopada 2017 roku odbyła pierwsza pielgrzymka jedności do relikwii św. Jozafata Kuncewicza, które znajdują się w greckokatolickiej parafii p.w. św. Mikołaja w Żelichowie (k. Nowego Dworu Gdańskiego). W dniu liturgicznego wspomnienia św. Jozafata Kuncewicza, arcybiskupa Połockiego (wg kalendarza juliańskiego) do parafii na wspólną modlitwę przybyli wierni z pobliskich parafii rzymskokatolickich wraz ze swoimi duszpasterzami.

Uroczystości rozpoczęły się nabożeństwem ku czci świętego Jozafata przed jego relikwiami, którym przewodniczył ks. Paweł Potoczny – proboszcz parafii św. Mikołaja.  Boskiej Liturgii św. Jana Chryzostoma przewodniczył ks. Mitrat Jan Łajkosz – syncel (wikariusz biskupi) do spraw katechizacji.

W homilii ks. Jan przybliżył postać św. męczennika Jozafata – „Św. Jozafat Kuncewicz – to postać nietuzinkowa, oddana dla jedności Kościoła Powszechnego. Jest on przykładem realizacji planu Boga dla człowieka. Był obdarzony duchem mądrości, roztropności i odwagi.”

Kontynuując rozważania o świętym, przywołał stychyrę z weczirni (nieszporów) „Dorównując apostołom w sumienności doszedłeś święty męczenniku Jozafacie do ich chwały. Nie bałeś się prześladowań wynikających z męczeństwa. Mężnie i odważnie głosiłeś jedność w wierze i cierpiałeś za to nie mało wszelkie męki i rany. Dlatego od jedynego twórcy zbawienia – Chrystusa Pana naszego przyjąłeś wielką nagrodę za swoje cierpienia. Módl się pilnie za wszystkich nas, którzy z wiarą czcimy Twoją pamięć.”

Na zakończenie kaznodzieja wskazał na zagrożenia, które niosą dzisiejsze czasy – „żyjemy jeszcze w katolickiej kulturze, ale postępująca laicyzacja i obojętność ludzi stają się przeszkodą w głoszeniu Zmartwychwstałego. Bóg objawiający się w historii pozostawił nam przykład życia człowieka wiernego wyznawanym zasadom, abyśmy czerpali siły do naszej codziennej walki duchowej.”

Po zakończeniu Boskiej Liturgii odprawiono Panachydę – nabożeństwo żałobne w intencji ofiar wielkiego głodu, który był zaplanowany, sztucznie wywołany przez władze sowieckie na Wielkiej Ukrainie w latach 1932-1933. W ciszy i skupieniu wychodząc z kościoła wierni zapalili znicze i postawili je wokół krzyża misyjnego.

00000